"Θεέ μου, δεν έβαλες τίτλο!!!!" Μου φώναξε ο Τάδε όταν αποφάσισα να συνεχίσω τη διήγηση της παρατημένης εδώ και μήνες ιστορίας του. Αποφάσισα να μην του απαντήσω. Θα ήταν ανόητο άλλωστε. Εκείνος, θυμωμένος αποφάσισε να ξεκινήσει μόνος του ένα ταξίδι με σκοπό τον τίτλο. Τότε ήταν που δεν κρατήθηκα: "Τι τίτλο θέλεις?" τον ρώτησα θεωρώντας άσκοπο να τον αφήσω να βολτάρει ψάχνωντας μόνος του. "Κοίτα," μου απάντησε, "το καλύτερο θα ήταν το πρωτάθλημα, αλλά επειδή το κόβω λίγο δύσκολο, βολέυομαι και με κύπελλο". Του έδωσα ένα κύπελλο με νερό για να πιεί. "Σε ευχαριστώ, τη δροσιά του να έχεις" Μου είπε. Ο Τάδε δεν ήξερε ότι η Χρύσα έμενε κοντά στη Δροσιά. Όταν του το είπα απόρρησε: "Και μένα τι με νοιάζει?" Η αλήθεια ήταν ότι δεν τον ένοιαζε. Άλλα πράγματα τον απασχολούσαν. "Με τον τίτλο μου τι θα γίνει?" Σκέφτηκα να βάλω τον ίδιο τίτλο με τα προηγούμενα αλλά βαριόμουν να τον ξαναγράφω και βαριόμουν πολύ περισσότερο να τον κάνω copy-paste. "Miss Ελλάς θέλεις?" τον ρώτησα. Δε μας γαmiss μου απάντησε και έφυγε ενοχλημένος.
Γυναίκες, δεν παίζω για να χάσω