Aνακοινωση Blue fans

Λαβαμε ενα mail στην αλληλογραφια μας,σχετικο με την διαλυση του συνδεσμου του Κεραυνου Αγιου Παυλου. Ακολουθει η ανακοινωση των Blue fans.




Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι. Στις 8 Δεκεμβρίου του 2006 πέφτει η ιδέα από παρέα δύο ατόμων να πηγαίνουμε στο γήπεδο και να οργανώσουμε κερκίδα για την ομάδα της γειτονιάς μας. Πολύ όρεξη, πολύ μεράκι, μεγάλα όνειρα, πολλές δυσκολίες για την αγορά υφασμάτων για πανό κλπ. Αυτά είναι ωραία προβλήματα. Στην αρχή της αγωνιστικής σεζόν 2007/2008 κάνει την εμφάνιση του στο γήπεδο για πρώτη φορά στον Κεραυνό μπλε καπνογόνο. Τον Οκτώβριο του 2007 είναι μια ιστορική μέρα για τον Σύνδεσμο καθώς βγαίνει και ένα περιοδικό 8 σελίδων με άρθρα, φωτογραφίες και νέα του Συνδέσμου και του Συλλόγου. Και τα όνειρα δεν σταματάν εδώ.
Με την αρχή του έτους 2008 σε ματς του Συλλόγου εντός έδρας ο Σύνδεσμος μεγαλώνει και άλλο. 15 οπαδοί της ομάδας κάνουν μια κερκίδα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μας. Και όχι μόνο 15 τρελαμένοι που φωνάζουν. Στο γήπεδο βρίσκονται και άλλοι 20 φίλοι του Συλλόγου. 35 άτομα εκ των οποίων οι 15 τα δίνουν όλα. Μετά από τρεις μήνες ο Σύνδεσμος ξαναπέφτει στα αρχικά νούμερα. Απογοήτευση.Φτάνουμε στην αγωνιστική σεζόν 2008/2009 και στο ματς με τον Αχιλλέα Τριανδρίας όπου ο βασικός κορμός του Συνδέσμου δίνει παρών με την βοήθεια και φίλων από Πράσινη Θύελλα Ανακύκλωση. 15 πυρσοί «πνίγουν» την ατμόσφαιρα και την κάνουν μαγική.
Αγωνιστική σεζόν 2009/2010. Ο Σύνδεσμος αναστέλλει την λειτουργία του για περίπου ένα χρόνο μέχρι τον Μάρτιο επειδή βασικό μέλος του Συνδέσμου και οργανωτής της κερκίδας τον παίρνουν φαντάρο. Μάρτιος 2010 και ο Σύνδεσμος ανακοινώνει την επαναλειτουργία του. Για ακόμη μια φορά τα όνειρα είναι όπως πριν τέσσερα χρόνια. Από τον Σύνδεσμο αποχωρεί ένα μέλος. Μένουμε τρεις. Απόφαση? Συνεχίζουμε…
Όλα αυτά τα χρόνια ο Σύνδεσμος δίνει κανονικά παρών και εκτός έδρας. Με αποκορύφωμα? Το ματς με την Ένωση Συκεών. Καπνογόνα, τύμπανο και κάτι που θα μας μείνει αξέχαστο. Δύο άτομα πίσω από την εστία φωνάζουν Κεραυνάρα για να πάρουμε την απάντηση ομαδάρα από τα επίσημα. Πορεία μέχρι τότε με τα πόδια στον περιφερειακό μέχρι τις Συκιές.
Όλα αυτά τα χρόνια ήμασταν υποστηρικτές του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Και ακόμα πιστεύουμε ότι η λύση θα έρθει μέσα από την υποστήριξη των ερασιτεχνικών σωματείων, μέσα από τις ομάδες της γειτονιάς.
Δυστυχώς όλα αυτά τελειώνουν εδώ. Ο Σύνδεσμος που δεν είχε ποτέ στεγαστεί κλείνει. Και κλείνει για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι ο «κορμός» του Συνδέσμου διασπάτε. Ο δεύτερος λόγος είναι αρρωστημένων μυαλών μέσα στην οικογένεια του Κεραυνού. Ο μόνος που είναι «άχρηστος» σε αυτή την ομάδα είναι ο προπονητής. Όλοι οι άλλοι κάνουν κουμάντο στον Σύλλογο εκτός από τον πρόεδρο και των προπονητή. Οι μικροαστοί μπαμπάδες όπου αγωνίζονται τα παιδιά τους στον Σύλλογο κάνουν κουμάντο ποιος θα παίξει, τι θα κάνει ο Σύλλογος ακόμα και εμάς που πηγαίναμε να φωνάξουμε για την φανέλα και μόνο, μας κοιτούσαν με μισό μάτι και επειδή δεν είχαν τα αρχίδια να μας το πουν στα μούτρα ότι δεν γουστάρουν τέτοια σκηνικά (σημαίες, κορδέλες, πυρσούς, καπνογόνα κλπ) συνεχώς μας έβαζαν «τρικλοποδιές». Ενώ κολλούσαμε αφίσες για επερχόμενο ματς του Συλλόγου στήνουμε καρτέρι για να δούμε ποιος τις ξεκολάει. Και τι βλέπουμε? Πατέρας παίχτη όπου αγωνίζεται αυτήν την στιγμή βασικός στην ομάδα. Πολλά σκηνικά μιζέριας από ανθρώπους που έχουν ‘’μαυρίσει’’ τον Σύλλογο στην τοπική κοινωνία. Γι’ αυτό και ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του στον Κεραυνό. Αδυναμία δικιά μας πλέον να πηγαίνουμε γήπεδο με ταυτόχρονη μίζερη και μικροαστική συμπεριφορά ανθρώπων από τον Κεραυνό έδωσε τέλος στον πρώτο και μοναδικό Σύνδεσμο οπαδών για αυτόν τον Σύλλογο. Άμα θα επιστρέψουμε κάποτε? Δεν νομίζουμε. Στην μιζέρια τους και στις μικροαστικές σκέψεις τους δεν πρόκειται να τις υποστηρίξουμε.

ΥΓ1. Ευχαριστούμε τα αλάνια από Πράσινη Θύελλα για όλα.
ΥΓ2. Τα μικροσυμφέροντα θα σας φάνε. Όπως και τα παιδιά σας. Ζωντανούς.
Γ3. Τα πανιά, οι σημαίες, τα πλακάτ, το τύμπανο και μερικά strobo θα σκεφτούμε τι θα γίνουν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα δοθούν στους μάγκες από τον Σύλλογο.
ΥΓ4. Λευτεριά στον Λευτέρη. Αδερφέ είμαστε κοντά σου.
ΥΓ5. Υποστηρίξτε την ομάδα της γειτονιάς σου.

Δεν χωρανε σχολια.R.I.P Nικο
Ultras ενωμενοι ποτε νικημενοι