Αυτή είναι η ΘΥΕΛΛΑ μας!!

Αλλη μια εβδομαδα αγωνιστικισ δρασης και η θυελλα παρεμεινε μακριά απο τουσ πολυπόθητους 3 βαθμούς της νίκης.Απέναντι στο μισητό αντίπαλο πάλι δε μπορέσαμε να καταφέρουμε να βγούμε νικιφόροι.Μετα απο ενα απογοητευτικό πρώτο ημίχρονο η ΘΥΕΛΛΑΡΑ έκανε το καλύτερο, αν εξαιρέσεις το β ημίχρονο με τους πόντιους, ημίχρονο ολόκληρης της χρονιάς.

Σκόραρε δύο φορές, είχε δύο δοκάρια, δύο χαμένα τετ-α-τετ και το πιο σημαντικό κράτησε μακριά τους αντιπάλους αποτην περιοχή μας για πρώτη φορα για 45 ολόκληρα λεπτα αν εξαιρέσεις δύο φάσεις που κατέληξαν σε απελπιστικά άστοχα σουτ.Μετά λοιπόν απο την ατυχή για την ΘΥΕΛΛΑ κατάληξη αυτού του παιχνιδιού,καθώς άξιζε τουλάχιστον την ισοπαλία, προσωπικά ωσ χαμελέων και θυελλίτης ένιωσα πικρία μεν αλλα και περηφάνια για την ομάδα που στηρίζω.

Το μόνο πράγμα που με στεναχώρησε εκείνη την ημέρα ηταν ένα σχόλειο που ήρθε απο ένα μέλος της οικογενείας των χαμελεόντων κατα τη διάρκεια της αποχώρησης όταν όλοι επεφημούσαμε την προσπάθεια των παικτών μας.Χωρις να το πιστεύω άκουσα λοιπον τη φράση : ''Ε και τι κανανε πάλι χάσανε".Αργότερα βέβαια πήγε να το καλύψει λέγοντας πως χρειαζόμαστε επειγόντως βαθμους αλλα η μιζέρια αυτης της δήλωσης είχε ήδη καταστρέψει την ημέρα μου στο γήπεδο.

Για αυτό λοιπόν γράφω αυτο το άρθρο για τον κάθε λιποτάκτη σθένους που θέλει να ονομάζει τον εαυτό του χαμελέοντα.Οταν μια ομάδα βρίσκεται στο ημίχρονο 2 ή 3-0 πίσω στο σκορ και φεύγει απο το γήπεδο με το κεφάλι ψηλά και τους αντιπάλους να χαίρονται πως επιτέλους τελίωσε ενα μαρτύριο σίγουρα το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο που θα πρεπει να μετράει!!Το γεγονός πωσ δεν είναι η πρώτη αλλά ουτε και η τελευταία φορά που η ΘΥΕΛΛΑΡΑ καταφέρνει κατι τέτοιο δείχνει οτι αυτη η ομάδα έχει ΑΡΧΙΔΙΑ και όποιος και να παίζει αντίπαλος της καλύτερα γι'αυτόν να μην την υποτιμίσει.

Αυτά συνχαμελεόντια
τα λέμε εν καιρο..


p.s.1. δεν αναφέρω το ονομα του λιποτάκτη γιατι αυτο το άρθρο εχει ενωτικό χαρακτηρα
p.s.2 pardon για τα γαλλικά μου